Iet kwam in 1929 in de Van der Pekbuurt wonen met haar ouders, vanuit de Jordaan. Ze was toen twee jaar oud. Ze is misschien wel de oudste bewoonster van de buurt. Ze weet enorm veel te vertellen over de geschiedenis van de buurt. In de oorlog maakte ze nog de bombardementen mee in de Oleanderstraat, waarbij haar twee buurkinderen overleden. Sinds 1956 woonde ze samen met haar man in de Sleutelbloemstraat. Haar man werkte vroeger als timmerman en heeft veel aanpassingen gedaan in hun huis. “Ik baal dat tegenwoordig niemand meer zijn stoepje veegt.” Iet hoeft niet de deur plat te lopen bij de buren, maar ze vindt het wel jammer dat de nieuwe buren zich niet komen voorstellen. “Vroeger zat de Van der Pek vol met allerlei winkels.” Ze mist de oude winkels, maar ze gaat op de markt nog graag naar de bakker en naar de visboer van vroeger. Met hen maakt ze een praatje.
Menu